Kitabın Adı:

Dört Talmud Okuması

Yazar             :

Emmanuel Levinas   

Çevirmen:

E. Burak Şaman  

Sayfa:

200 

Cilt:

Ciltsiz 

Boyut:

12 X 20 

Son Baskı:

21 Şubat, 2017 

İlk Baskı:

21 Şubat, 2017 

Barkod:

9786051714073 

Kapak Tsr.:

Füsun Turcan Elmasoğlu  

Kapak Türü:

Karton 

Yayın Dili:

Türkçe 

 

 

Orijinal Adı:

Quatre lectures talmudiques 

 

Emmanuel Levinas’ın Dört Talmud Okuması: “Quatre lectures talmudiques” Üzerine Derinlemesine Bir İnceleme

Giriş

Emmanuel Levinas, 20. yüzyılın en önemli filozoflarından biri olarak, felsefede etik, sorumluluk ve "öteki" kavramlarına dair geliştirdiği derin düşüncelerle tanınır. Levinas’ın düşüncesi, insanın başkalarına karşı sorumluluğu, etik bir yaşam tarzı olarak kabul eder ve bu sorumluluk, onun felsefesinde her zaman birinci planda yer alır. Levinas’ın en önemli metinlerinden biri olan Quatre lectures talmudiques (Dört Talmud Okuması), sadece bir dini metni değil, aynı zamanda bir felsefi kaynak olarak ele alınır. Bu eser, Levinas’ın Talmud’a dair felsefi yorumlarını sunarak, etik, ahlak ve başkalarına karşı sorumluluk temalarına dair derinlemesine bir bakış açısı kazandırır.

Talmud, Yahudi dini metinlerinin bir bütünüdür ve Levinas için bu metinler, hem dini hem de felsefi anlamlar taşır. Levinas, Talmud’un öğretilerini, ahlaki sorumluluğun temel taşları olarak yorumlamış ve bu yorumları modern felsefenin etik sorunlarıyla birleştirmiştir. Dört Talmud Okuması eserinde Levinas, Talmud metinlerine dair dört farklı yorum yapar ve bu yorumlar, onun felsefi bakış açısının derinliklerini ortaya koyar.

Bu yazıda, Levinas’ın Quatre lectures talmudiques adlı eserini inceleyerek, onun Talmud’a dair felsefi ve etik okumasının temel unsurlarını tartışacağız. Levinas’ın metinlere yaklaşımı, Talmud’un sadece dini bir kaynak olmanın ötesine geçmesini sağlar ve onun felsefi anlamını derinleştirir. Bu bağlamda, Levinas’ın felsefesi, Talmud’un öğretilerini hem dini bir perspektiften hem de etik bir bakış açısından ele alarak modern felsefenin temel sorunlarıyla ilişkilendirir.

Levinas ve Talmud: Bir Anlayış Geçişi

Levinas’ın felsefesi, insanın diğerine karşı sorumluluğunun vurgulanmasıyla şekillenir. Bu sorumluluk, Levinas’a göre yalnızca bireysel bir etik anlayışla sınırlı kalmaz; aynı zamanda toplumun ve dünyadaki diğer varlıkların varlıklarıyla da doğrudan ilişkilidir. Talmud, Yahudi geleneğinde, ahlaki ve dini soruları yanıtlayan bir metin olarak yer alır. Levinas, Talmud’a dair yaptığı yorumlarla bu metinleri yalnızca dini bir öğretinin parçası olarak değil, aynı zamanda bir etik ve felsefi kaynağa dönüştürür.

Talmud’un Levinas’a göre en önemli öğelerinden biri, başkalarına karşı duyulan sorumluluktur. Bu sorumluluk, sadece bireyin kendisine yönelik değildir; aynı zamanda toplumla, dünya ile ve başkalarıyla olan ilişkisinde de önemli bir yer tutar. Levinas’ın felsefesindeki etik soruların merkezine bu "öteki" kavramı yerleşir. İnsan, ötekine karşı sorumlu olmalıdır ve bu sorumluluk, insanın varlığını şekillendirir. Bu anlayış, Levinas’ın, Talmud’un öğretilerini yorumlama biçiminde de kendini gösterir. Levinas, Talmud’dan aldığı bu etik ilkelere dayanarak, insanın dünyadaki diğer varlıklarla ilişkisini yeniden tanımlar.

Dört Talmud Okuması: Levinas’ın Etik Yorumları

Levinas, Dört Talmud Okuması adlı eserinde, Talmud’un metinlerinden felsefi çıkarımlar yaparak, her bir okuma ile farklı bir etik tema ortaya koyar. Levinas’ın bu okumaları, Talmud’un öğretilerini sadece dini bir bağlamda değerlendirmez; aynı zamanda ahlaki sorumluluğun, başkalarına karşı duyulan saygının ve insanın dünyadaki yerinin anlaşılmasında önemli bir rol oynar.

1. Talmud’un Etik Temel İlkesi:

Levinas, Talmud’un en önemli ilkelerinden birinin, insanın diğerine karşı sorumlu olması gerektiği olduğunu belirtir. Talmud’daki öğretiler, insanların birbirlerine karşı duyduğu sorumluluğu vurgular. Levinas, bu öğretiyi felsefi anlamda derinleştirir ve sorumluluğun yalnızca bireysel bir yükümlülük değil, aynı zamanda toplumsal bir gereklilik olduğunu savunur. Talmud’a göre, insan başkalarına karşı sadece yardım etme değil, aynı zamanda onların varlıklarını onurlandırma ve tanıma sorumluluğuna sahiptir. Bu felsefi yaklaşım, Levinas’ın “öteki”ne duyduğu etik sorumluluğun temelini atar.

2. Ötekinin Yüzü:

Levinas’ın "öteki" kavramı, felsefesinin en önemli yapı taşlarından biridir. Talmud, insanların birbirlerine duyduğu sorumluluğu anlatırken, aynı zamanda bu sorumluluğun başkalarının varlıklarına olan saygıyla şekillendiğini de vurgular. Levinas, Talmud’daki bu öğretiyi, “ötekinin yüzü” kavramıyla birleştirir. Ona göre, öteki, her zaman bir yüzdür; bu yüz, insanın karşısındaki varlığı tanımasının, onu anlamasının ve ona karşı sorumlu olmasının simgesidir. Yüz, sadece bir fiziksel varlık olmanın ötesine geçer; o, insana ahlaki bir yükümlülük de yükler. Levinas’ın felsefesinde, bu yüzleşme, etik bir sorumluluğun başlaması olarak kabul edilir. Talmud’un öğretileri de, insanın başkalarının varlıklarına duyduğu sorumluluğun, bu tür bir yüzleşmeyle mümkün olduğunu ifade eder.

3. Ahlakın Yalnızca Yüzde Buluşması:

Levinas, ahlakı yalnızca soyut bir kavram olarak görmektense, somut bir deneyim olarak ele alır. Ahlak, insanın diğerine karşı duyduğu sorumlulukla şekillenir. Bu sorumluluk, insanın karşısındaki "öteki"ne duyduğu sorumlulukla doğrudan ilişkilidir. Levinas, Talmud’un bu öğretilerini, ahlaki sorumluluğun somut bir deneyim olduğunu göstermek için kullanır. Ahmet’in diğerine karşı duyduğu sorumluluk, onunla yüzleşerek ve onun varlığını kabul ederek ortaya çıkar. Levinas’ın felsefesinde bu yüzleşme, etik sorumluluğun temeli olarak kabul edilir ve Talmud’un öğretileri, bu etik sorumluluğun başkalarıyla olan etkileşimde nasıl belirdiğini anlatır.

4. Tanrı ve İnsan İlişkisi:

Levinas, Talmud’daki öğretileri, Tanrı ile insan arasındaki ilişkiyi anlamak için de kullanır. Talmud’a göre, Tanrı ile olan ilişki sadece bireysel bir sorumluluk değil, aynı zamanda insanın başkalarına karşı duyduğu sorumlulukla da bağlantılıdır. Levinas’a göre, insanın Tanrı ile olan ilişkisi, başkalarına duyduğu sorumlulukla paralel bir biçimde şekillenir. Tanrı, insanın dünyadaki diğer varlıklara karşı olan sorumluluğunun kaynağını oluşturur. Tanrı’nın varlığına dair bir anlayış, insanın etik sorumluluğunu daha da derinleştirir. Levinas, Tanrı’nın varlığını, insanın ötekiyle olan ilişkisini etik bir boyutta ele alır ve Talmud’un öğretilerini, Tanrı ile insan arasındaki ilişkinin etik sorumluluk üzerinden şekillendiğini gösterir.

Sonuç: Levinas’ın Talmud Okumaları ve Etik Yansımaları

Emmanuel Levinas’ın Dört Talmud Okuması adlı eseri, onun felsefesinde etik sorumluluğun ne kadar merkezi bir yere sahip olduğunu gösterir. Levinas, Talmud’u sadece dini bir metin olarak değil, aynı zamanda bir etik ve felsefi kaynak olarak değerlendirir. Talmud’un öğretilerini modern felsefenin etik sorunlarıyla ilişkilendirerek, insanın başkalarına karşı duyduğu sorumluluğun felsefi temellerini atar.

Levinas’ın Talmud’a dair okuması, insanın diğerine karşı duyduğu sorumluluğun yalnızca bir düşünsel deneyim olmadığını, aynı zamanda bir yaşam tarzı olduğunu ortaya koyar. Etik sorumluluk, onun için yalnızca bir kavram değil, başkalarıyla olan ilişkide kendini gösteren somut bir olgudur. Talmud’un derinliklerine inerek, Levinas, insanların birbirlerine karşı duyduğu sorumluluğun evrensel bir ilke olduğunu ve bu ilkenin tüm insanlık için geçerli olduğunu savunur. Talmud’un öğretileri, insanın başkalarına karşı duyduğu sorumluluğu ahlaki bir yükümlülük olarak kabul eder ve bu öğretileri, Levinas’ın etik felsefesiyle birleştirerek, insanın etik sorumluluğunun derinliklerini ortaya koyar.

Levinas’ın Talmud’a dair okuması, sadece dini bir metnin ötesine geçerek, insanların başkalarına karşı duyduğu sorumluluğun evrensel ve felsefi bir temele dayandığını gösterir. Bu okuma, aynı zamanda, etik sorumluluğun sadece bir düşünsel kavram olmadığını, bireylerin yaşamlarında somut bir şekilde belirdiğini vurgular.